• Jan Kochanowski (ur. 1530 w Sycynie koło Zwolenia, zm. 22 sierpnia 1584 w Lublinie) –poeta polski epoki renesansu, sekretarz królewski Zygmunta Augusta. Był znakomitym poetą polskim doby renesansu, który odstąpił od twórczości tylko w języku łacińskim i tworzył literaturę w języku polskim. Pochodził ze szlacheckiej rodziny Kochanowskich herbu Korwin. Już w 1544 r. zapisał się na wydział artium Akademii Krakowskiej, rozpoczynając swój 15 letni okres studiów i praktyk studenckich. Jan Kochanowski chętnie podróżował po Europie, studiował na kilku uniwersytetach europejskich, ostatnim z nich był uniwersytet w Padwie. Ostatnią podróż do Włoch poeta odbył zimą 1558 roku. Pod koniec tego roku wyjechał do Francji. W maju 1559 Kochanowski wrócił na stałe do Polski.


        W 1564 r. mianowano go sekretarzem królewskim króla Zygmunta Augusta. Służył królowi podczas burzliwych sejmów, zajmował się działaniami politycznymi, czego ślady widać w jego utworach. Wtedy powstają pierwsze utwory w języku polskim - świetne fraszki zabarwione liryzmem i humorem.

        Na dworze Zygmunta II Augusta służył do 1572 r. Opisywał ważne dla Rzeczypospolitej wydarzenia, w tym hołd pruski, unię Korony i Litwy itd.

        (Około 1574 r. osiadł na wsi w Czarnolesie i w 1576 r. poślubił Dorotę Podlodowską, z którą miał sześć córek i jednego syna. Pierwsze lata spędzone w Czarnolesie były ważnym okresem pracy literackiej, wtedy powstają takie utwory jak: hymn „Czego chcesz od nas Panie?”, „Pieśń o potopie”, „Satyr albo dziki mąż”, „Zgoda” i wierszowany przekład „Psałterza Dawidów”, jak też tragedia renesansowa „Odprawa posłów greckich”, cykl 12 utworów „Pieśń świętojańska o sobótce”. Po nagłej śmierci jego ukochanej córki Urszulki w 1579 r., powstają treny (1580), które są wyrazem jego żalu i rozpaczy po stracie dziecka i wywołały serię naśladownictwa w poezji polskiej w XVII I XVIII wieku.

        Jan Kochanowski zmarł na atak serca w 1584 roku w Lublinie, ale został pochowany w kościele w Zwoleniu.

        Nadanie imienia Jana Kochanowskiego naszej szkole odbyło się 1 września 1981 roku. Uczniowie i nauczyciele naszej szkoły kultywują tradycję odwiedzania Czarnolasu, gdzie teraz znajduje się muzeum poświęcone jego pamięci.