Historia szkoły

Powstanie i rozwój organizacyjny Szkoły Podstawowej Nr 2 im. Jana Kochanowskiego w Makowie Mazowieckim

W roku 1965 podjęta zostaje przez władze oświatowe decyzja utworzenia w Makowie Mazowieckim drugiej szkoły podstawowej w celu usprawnienia pracy Szkoły Podstawowej nr 1. Pierwszą siedzibą nowej placówki było 5 izb lekcyjnych wydzielonych na parterze budynku Liceum Ogólnokształcącego. Nauka w salach liceum trwała do roku 1969, kiedy to szkoła została przeniesiona do baraku na ulicy Warszawskiej, który to w swojej historii mieściłjuż czwartą z kolei placówkę oświatową, mimo bardzo niskiego standardu.

Trudne warunki lokalowe były problemem, z którym borykali się pracownicy nowej szkoły. W pierwszym roku funkcjonowania dyrektorem był Janusz Żerański, natomiast od roku 1967, do chwili przejścia na emeryturę w roku 1991, funkcję tę pełnił Włodzimierz Artyfikiewicz.

Poprawę w funkcjonowaniu szkoły wniósł fakt przeniesienia jej w roku 1975 do oddanego do użytku 11 listopada nowego budynku szkolnego przy ulicy Gen Pułaskiego 15, w którym to Szkoła Podstawowa Nr 2 im. Jana Kochanowskiego mieści się do dnia dzisiejszego. Placówka wraz z przyległym terenem zajmuje 30108m2 . szkoła dysponuje 35 pomieszczeniami do nauki, w tym: 1 sala gimnastyczna, sala terapii pedagogicznej, 7 pracowni nauczania początkowego, 3 sale języka polskiego, 2 pracownie przeznaczone do nauki języków obcych, 3 pracownie matematyczne, po jednej klasopracowni: fizyki, chemii, biologii, geografii, muzyki , plastyki, historii i WOS, 2 pracownie techniki oraz funkcjonującąod roku szkolnego 1998 r. pracownie informatyczną, ponadto bibliotekę z czytelnią i świetlicę. Zasoby szkoły uzupełnia boisko do piłki ręcznej i koszykowej, skocznia i rzutnia. Całość o łącznej powierzchni 3390 m2 .

Jednocześnie utworzono w mieście nowe obwody szkolne. W związku z tym faktem do nowej siedziby placówki przeniesiono także 287 uczniów uczęszczających dotychczas do SP Nr 1. Dodatkowo dołączyły klasy V – VIII ze szkoły z Budzyna, wsi oddalonej od Makowa o ok. 4 km, gdzie został obniżony stopień organizacyjny placówki.

Od tego momentu w roku szkolnym 1975/76 w21 oddziałach pobierało naukę 606 uczniów. Rok ten zapoczątkował nowy rozdział w dziejach Szkoły Podstawowej Nr 2. W ciągu kolejnych 27 lat jej istnienia miało miejsce wiele znaczących wydarzeń wpływających na proces dydaktyczno-wychowawczy, którego integralnym elementem była działalność pozalekcyjna i pozaszkolna. Na rozwój tej ostatniej kładziono w makowskiej “dwójce” duży nacisk. Faktem jest, że z braku środków finansowych, kłopotów organizacyjnych, braku pomieszczeń i boiska nie powołano w r. szk. 1975/76 kół zainteresowań i zespołów wychowawczych ( ten ostatni element przyczynił się do wysokiego - 10,56 % odsetka uczniów z oceną niedostateczną na koniec roku ), mimo to już w tym pierwszym trudnym roku pracy w nowych ramach, zorganizowano wiele imprez kulturalnych i sportowych.

Baza lokalowa szkoły od momentu zasiedlenia nowego budynku ulegała zmianom. Wynikały one między innymi z dynamiczną rozbudową w latach 80-tych północno – zachodniej części miasta. Związany był z nią zwiększony napływ uczniów i powstawanie nowych oddziałów. Zachodziła konieczność wygospodarowania dodatkowych sal lekcyjnych. W roku 1984 zapadła decyzja o wybudowaniu nowego skrzydła szkoły mieszczącego 9 sal lekcyjnych. Do tego momentu, po raz kolejny w historii makowskiej “ dwójki” , swoich sal użyczyło szkole podstawowej Liceum Ogólnokształcące, wydzielając 3 sale lekcyjne na potrzeby nauczania początkowego.

W roku 2002 warunki lokalowe Szkoły Podstawowej Nr 2, która podzieliła budynek z Publicznym Gimnazjum Nr 2 w Makowie Mazowieckim, wyrażone w m2 kształtują się następująco:

Powierzchnia szkoły – 3375 m2

powierzchnia gruntu – 10170 m2

powierzchnia kuchni – 48,6 m2

powierzchnia sali gimnastycznej z zapleczem – 204,1 m2

powierzchnia biblioteki i czytelni – 85 m2

Teren szkoły jest ogrodzony i obsadzony zielenią.

Rozwój szkoły po roku 1975 nie dotyczył jednak tylko sfery lokalowej. Bez wątpienia wyzwaniem, któremu w pełni podołał, było dla ówczesnego dyrektora zagospodarowanie nowego, dwupiętrowego budynku. Nie mniejszych wysiłków wymagało tworzenie nowego zespołu nauczycielskiego i uczniowskiego. O efektach pracy szkoły decyduje bardzo wiele czynników, np. omawiana wcześniej baza lokalowa, ale podstawowym jest – i prawdopodobnie zawsze pozostanie – nauczyciel. Odgrywa on kluczową rolę w procesie kształtowania umysłów i charakterów swoich wychowanków. Istotnym z punktu widzenia poziomu nauczania szkoły jest problem wykształcenia zatrudnionej w niej kadry pedagogicznej.

Warto więc zauważyć, że w placówce, w której na początku jej istnienia w roku 1967, żaden w niej zatrudnionych nauczycieli nie posiadał wyższego wykształcenia, wyraźnie zarysowała się tendencja do systematycznego podnoszenia kwalifikacji poprzez naukę w studiach nauczycielskich, na kursach pedagogicznych i studiach zaocznych. O ile w roku 1975 z 28 nauczycieli zatrudnionych w SP Nr2 tytuł magistra miało 7.14% a wykształcenie wyższe zawodowe 7.14%, o tyle w roku 1985 te same wskaźniki, na 37 zatrudnionych nauczycieli, wynosiły odpowiednio 32,43% i 5,4 % a w roku 1991 48.1% i 14.8%, na łączną liczbę 54 zatrudnionych w tym czasie nauczycieli.

Lata 80-te przyniosły wiele zmian w kierunkach działalności szkoły. Był to też okres, kiedy należało stawić czoło licznym przeciwnościom .Największym problemem stały się dla szkoły ponownie warunki lokalowe. Wynikały one ze stałego wzrostu liczby uczniów. W roku szkolnym 1980/81 było ich 726, pięć lat później liczba ta wzrosła do 896 uczniów, natomiast w roku szkolnym 1988/89 do szkoły uczęszczało 1098 chłopców i dziewcząt. Wzrastająca liczebność oddziałów spowodowała podjęcie decyzji o kontynuowaniu pracy w systemie dwuzmianowym, wspomnianym wynajęciu pomieszczeń w LO oraz o zaadaptowaniu szatni na pracownie dla dwu klas trzecich. Koniecznością było także podjęcie przez RP w r. szk. 1983/84 uchwały o pracy w soboty w okresie jesieni i wiosny. W kolejnych latach w dni te odbywały się jedynie zajęcia świetlicowe i sportowe. Z wyżej wymienionych względów działalność pozalekcyjna szkoły mogła odbywać się tylko w godzinach wieczorowych, z wyjątkiem stanu wojennego, gdy musiał kończyć się przed godz. 1800. W tym samym okresie miał miejsce ważny fakt ukierunkowujący pracę szkoły w późniejszym okresie. Szkoła otrzymała imię Jana Kochanowskiego oraz sztandar ufundowany ze środków Komitetu Rodzicielskiego. Już kolejny rok szkolny, przebiegający pod hasłem “ Nikomu albo wszystkim swoje księgi daję”, zapoczątkował tradycyjną tematykę związaną z patronem pojawiającą się od tej pory w różnych przejawach działalności szkoły.

 Wpływ na skuteczność pracy dydaktyczno-wychowawczej ma w makowskiej placówce wiele czynników. Ważnym elementem w pracy szkoły podstawowej była wychowanie rozumiane jako różnego rodzaju prace wykonywane na rzecz szkoły i środowiska. Swój wkład wniosły też takie organizacje jak Samorząd Uczniowski, czy przeżywające pod koniec lat 80-tych pewien kryzys harcerstwo.

W 2004 roku po raz pierwszy pojawiła się nazwa Zespół Szkół nr 2, zaś w 2005 roku szkoła została wpisana na listę szkół im. Jana Kochanowskiego.